ខ្សែជីវិតកម្មការីកាត់ដេរ! (part2)

ពេលវេលាចេះតែរំកិលទៅមុខធ្វើអោយអារម្មណ៍របស់ថាវរីចង់ដឹងចង់លឺពីរឿងប្តីប្រពន្ធណាស់ តែពេលខ្លះនាងក៏បន្សាបចិត្តបានវិញ ព្រោះថាពេលខ្លះនាងជាប់និយាយជាមួយមួយសង្សារនៅឯស្រុករហូតលង់លក់ ពួកគេស្គាល់គ្នាយូរហើយជាអ្នកភូមិជាមួយគ្នា ផានិតតែងតែតេមកលេងសង្សាររបស់ខ្លួនមិនសូវខាន ទោះជាគេមិនសូវជាចេះប្រើទូរសព្ទក៏ដោយ ប្រើត្រឹមNចុចពិល ដោយសារគេជាកូនអ្នកស្រែ ទើបជីវភាពមិនសូវធូរធារដូច្នេះបានគេសម្រេចចិត្តទៅធ្វើការជាមួយឪពុករបស់គេដែរជាមេជាងសំណង់។ បិទបើកៗពេលវេលាថ្ងៃដែលទន្ទឹងរង់ចាំក៏មកដល់ ព្រោះថាជាថ្ងៃទី14កុម្ភៈ ហើយក៏ជាថ្ងៃបុណ្យបញ្ជុះសីមានៅវត្តនៅឯស្រុកផងដែរ វាចំជាថ្ងៃអាទិត្យដែរកម្មការីទាំងអស់ឈប់សម្រាក។ បងប្អូនពេញភូមិចុងកាត់មាត់ញក បានមកចូលរួមពិធីបុណ្យនេះ ព្រោះគេមានល្ខោនកំដរទៀតផង(មិនអន់ដែរ តោះទៅមើលដែរFans)។ ពិធីបុណ្យនេះពិតជាមានមនុស្សយ៉ាងច្រើនកុះករ អ្នកស្រុកជិត និងស្រុកឆ្ងាញបានមកទស្សនាច្រើនសន្ធាក់ធ្វើអោយសំលេងមនុស្សសប្បាយយ៉ាងកងរំពងពេញផ្ទៃមេឃខែភ្លឺតិចៗយប់12កើតខែអើតឡេមឡឹម ហេហេហេ អ្នកស្រុកទាំងអស់ពិតជាសប្បាយមែន នៅពេលមានល្ខោនលេងម្តងៗហើយវាត្រូវជាថ្ងៃពិសេសសម្រាប់អ្នកដែរដឹងថា ថ្ងៃបុណ្យសង្សាររឺបុណ្យនៃសេចក្តីស្រលាញ់ សម្លេងទូរសព្ទបន្លឺឡើង នារីម្នាក់ដៃតូចដូចបន្លាក្រូចបានចុចទទួលហើយនិយាយយកទូរសព្ទជាប់នឹងត្រចៀក៖ -អាឡូ! អត់ឃើញបងចឹង ? នៅម្តុំណា? មាណវីស្រីភ្នែករេទៅរេមករំពៃមើលសង្សារដែរខានជួបមុខគ្នាជាង1ខែមកហើយ បានត្រឹមនិយាយទូរសព្ទ។ -ស៊យមេសអូន ម៉ូតូធ្លាយនៅត្បូងភូមិឡូវ តិចទៀតដល់ហើយណឹងហា នៅម្តុំផ្ទះពូផាន់។ -អូយចឹងធើម៉េចទៅបង? អូននៅមួយបងស្រី ឡូវគាត់កំពុងតែមើលល្ខោន ។ ថាវរីមកមើលល្ខោនពីរនាក់បងស្រី​ដោយប្តីបងស្រីជាប់ផឹកជាមិត្តបងៗគេនៅឯផ្ទះ ។ -មកតិចសិនមក ហើយចាំទៅជួបគាត់ទាំងអស់គ្នា។ -អឺ ក៏បាន! ចាំអូនប្រាប់គាត់សិន តែអូនដូចខ្លាចហា នៅឆ្ងាយដែរ។ -មិនអីទេ​ ខែភ្លឺតើស។ មាណវីស្រីដើរដំណើរមួយៗដោយអារម្មណ៏បារម្តពីសង្សារខ្លួន ក្នុងសំពត់កៅស៊ូវែង ហើយអាវផ្កាតាមរបៀបអ្នកស្រុកស្រែចំការ។ -នៅណាទៅ ម៉េចមិនឃើញ? ក្រែថានៅក្បែផ្ទះពូផាន់? -នេះ!នេះ! ពន្លឺភ្លឺNចុចពិលចាំងមក ដែរបញ្ជាក់ថាជាផានិតដែរកំពុងអង្គុយនៅពីលើម៉ូតូអាសង់ការ៉េកាចាស់របស់ឪពុកគេ។ថាវរីដើរដោយប្រុងប្រយ័ត្នព្រោះខែភ្លឺតិចៗ នៅតែបួនប្រាំជំហានទៀតទៅដល់កន្លែងសង្សារគេអង្គុយក៏៖ -រីករាយថ្ងៃនៃក្តីស្រលាញ់ នេះបងជូនអូន។ -អាក! ក្រអូបណាស់ផ្កាអីណឹង ហើយស្អីគេនេះ។ -ចិញ្ចៀន ហើយផ្កាកូលាបក្រហមតំណាងការស្រលាញ់របស់បងទៅអូន ព្រមទាំងការនឹករលឹកពេញបេះដូង។ -អូនស្រលាញ់ណាស់ ។ ផានិតនិយាយទាំងចាប់ដៃសង្សារខ្លួនហើយពាក់ចិញ្ចៀនទៅកាន់ដៃតូចៗរបស់ស្រស់ស្រី ចិញ្ចៀនផ្លាកទីននេះ គឺគេខិតខំសន្សំរាប់ខែទំរាំបានគ្រប់លុយដើម្បីទិញអោយថាវរីសង្សារបណ្តូលចិត្តរបស់គេ។ -ល្អហើយដែរអូនស្រលាញ់វា តើអូនមានអីអោយបងវិញដែរ? -អត់មានផង បើមិនបានត្រៀមផង ហើយណាមួយបងថាម៉ូតូធ្លាយ មកទាំងបារម្ភ។ -ចុះអូនប្រាប់ថា ពេលអូនមកស្រុកអូននឹងអោយបងនោះអី ភ្លេចហើយមែនទេ? -អោយស្អីទៅ អូនមិនចាំទេ? តាមពិតទៅថាវរីបានសន្យាថានឹងធ្វើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងអោយដូចប្តីប្រពន្ធ ព្រោះគេក៏ធ្លាប់និយាយតាមទូរសព្ទហើយជួយខ្លួនឯងជាមួយសង្សារ ប្រាំ 6ដងដែរ តែនាងធ្វើជាភ្លេចព្រោះនាងមិនទាន់សម្រេចចិត្តធ្វើវាភ្លាមៗទេ។ -បងចាំអូនយូរហើយ បងនឹកអូនណាស់ នឹកអូនទាំងយប់ទាំងថ្ងៃថានឹងបានជួបឆាប់ៗ បងពិតជាត្រូវការអូន ដឹងទេថាវរី?។ -អឺម អូនក៏នឹកបងដែរ ។ មិនទាន់ទាំងនិយាយអស់ពាក្យផង ផានិតក៏ទាញថាវរីមកអោបថើបទាំងអារម្មណ៏កញ្ជ្រោល។ -បងគិតធើអីណឹង តិចគេឃើញ។ -គ្មានមនុស្សទេ គេទៅមើលល្ខោនអស់ហើយ។ -អូនប្រាប់បងស្មីហើយមកតែមួយភ្លេតទេ ឡូវយូរដែរហើយនៀក។ -ចាំបន្តិចទៀតសិនទៅ បងអោបអូនមិនទាន់អស់ចិត្តផង បងចង់នៅតែពីរនាក់អូន។ -បងឯងខូចណាស់ មើលលែងអូនទៅ ថើបៗតែដៃរាវធើអី? អូយលែងមើរ…។ ថាវរីយកបានដៃរបស់នាងទៅទប់ដៃរបស់ផានិតដែលកំពុងតែសរសៀទៅរាវគល់ភ្លៅពីក្រៅសំពត់កៅស៊ូរបស់ថាវរី។ -បងនឹកអូនណាស់ បងទ្រាំមិនបានទេសំណប់ចិត្ត។ -អឺម បងៗ មើរ លេងអីចឹងទេ មិនចូលចិត្តទេ អូយ មើល ប៉ះដល់វាហើយ អូយ បងមើល!។ ទោះបីថាវរីខំប្រកែកហើយរើយ៉ាងណាក៏ផានិតមិនស្តាប់ ព្រោះគេនឹកនាងហើយនឹកចង់ថាវរីជាយូរមកហើយ ហើយនៅពេលផានិតលេងអង្អែលរាវចឹងទៅ ធ្វើអោយអារម្មណ៏ស្រស់ស្រីចាប់ផ្តើមកំដៅតណ្ហាកាន់តែសន្ធរសន្ធៅហើយនៅពេលនេះតែនាងប្រកែករហូត មើលទៅដៃម្ខាងរបស់ផានិតនៅពេលនេះបានស្ទាបអង្អែលសុដងក្លំមូលរបស់សង្សារខ្លួនយ៉ាងអន្ទះសារ ហាក់នឹកឃ្លានណាស់ចឹង គេបានដោះឡេវពីរបីចេញដើម្បីប្រលេចចុងដោះនាងចេញមកម្ខាង។ -អូយបងមើល ល្មមៗបងហើយ បងស្មីនៅចាំណា អឺម បង មើល! ឮផានិតនៅតែមិនស្តាប់ ហើយបានយកមាត់របស់គេថើបបឺតយ៉ាងស្រេកឃ្លានជាពន់ពេកទៅលើកដោះក្រពុំរបស់ថាវរី ឯដៃម្ខាងវិញទៀត កំពុងតែសើរសំពត់កៅស៊ូនាងឡើងលើទៅៗ ធ្វើអោយបញ្ចេញសាច់សរខ្ចី អូហូភ្លៅនាងពិតជាសខ្ចីមែន ទោះនៅកន្លែងងងឹតប៉ុណ្ណឹងក៏ដោយ តែសាច់សរខ្ចីបែបនេះកាន់តែធ្វើអោយផានិតឃ្លានចង់លើសប្រមាណ កំលោះយើងបានយកដៃរាវឡើងលើរហូតដល់គល់ភ្លៅលើថ្ងាសល្អាងស្នេហ៍របស់ថាវរីហើយនៅពេលនេះ ជាហេតុធ្វើអោយចេញខោទ្រនាប់ផ្កាឈូកឡើងកាអូកៗ មិនដឹងថាមានស្អីនៅក្នុងនោះទេ? -អូនសំលាញ់! បងទ្រាំមិនបានទេ អោយបងមក អូនសន្យាថាអោយបងនោះអី។ -មើល អូយ ខ្មាស់គេណាស់ បានហើយ អឹម លេចអីៗដាក់គេហើយ អូយ បងនេះ ឈប់ទៅ។ មាត់របស់ថាវរីប្រកែករហូត តែនាងមិនរើបំរាស់ឡើយ ដោយនាងមិនអាចទប់ចិត្តនឹករបស់ខ្លួនឯងទៅកាន់សង្សារដែរ មួយវិញទៀតស្របពេលដែលដៃរបស់ផានិតចាប់ដៃរបស់នាង ទៅប៉ះនាគរាជរបស់គេពីខាងក្រៅផងនោះ កាន់តែធ្វើអោយអារម្មណ៏ថាវរីនិយាយអ្វីលែងចេញ មានតែទ្រាំរង់ការថើប ហើយការលុកលុយពីសំណាក់ដៃរបស់សង្សារបណ្តូលចិត្ត ម្រាមដៃតូចស្រឡូនដូចបន្លាក្រូចកំពុងតែរាវលើកនាគរាជសង្សារខ្លួន ដៃតូចស្រលូននាងពិតជាស្អាតមែនទែនតែម្តង ធ្វើអោយនាគរាជរបស់ផានិតឡើងរឹងទល់ខោ។ -បងចង់ណាស់អូន វារឹងណាស់ វាឃ្លានហើយ​។ - វាឃ្លានអីទៅ ។ បបូរមាត់អ្នកទាំងពីថើបបឺត ហើយឆ្លៀតនិយាយសារសងគ្នាយ៉ាងជក់អារម្មណ៏។ -វាឃ្លានអានេះ ។ ផានិតនិយាយស្របពេលដែលដៃគេបានរុកលេងមាត់រន្ធស្នេហ៍របស់ថាវរី។ -អត់ទេ លេងចឹងបានហើយ ចាំរៀបការហើយចាំអូនអោយវា។ -តែបងទ្រាំមិនបានទេ សុំតិចមោ។ -អត់ទេៗ បានហើយ ឈប់ទៅ។ ដោយខ្លាចសង្សារខ្លួនអន់ចិត្ត ព្រោះនាងមិនទាន់ហ៊ាន ផានិតក៏បន្លំជាវិធីផ្សេងវិញ។ -ចឹងអូនជួយបងតិចទៅណា? -ជួយម៉េចទៅ។ ថាវរីសួរទទូច ព្រោះនាងក៏ចង់ជួយសង្សារខ្លួនដែរ។។ -អូនអង្គុយចុះទៅ ។ -អឺម….. ស្របពេលដែរថាវរីអង្គុយចុះ ផានិតក៏ទាញដំបងដែលរឹងនោះ ចេញយ៉ាងព្រហើន។ -អូយ អឺម ស្អីគេបងឯង មើល យកវាចូលវិញទៅ។ ថាវរីបែបមុខចេញ ព្រោះនាងអៀនផានិតណាស់ យកនាគរាជបាសឆ្កឹល ហើយធំតាម៉ាំងៗ ភ្ជុងមកចំពីមុខមុខស្រស់របស់នាង។ -អូនបៀមវាទៅ។ ផានិតឧទានឡើង៖ -អូនមិនចេះទេ។ -អូនលៀនអណ្តាតមក។ -លៀនធើអី អឺម ធើចឹងមែន ។ មាណវីស្រីបានលៀនអណ្តាតបន្តិច ស្របពេលដែរកំលោះកំពូលល្បិចបានយកនាគរាជទៅជុងនឹងមាត់កល្យាណី។ -អឺម អឺម ម៉េចដាច់វាចូលមាត់អូនចឹង អឹម។ -អូយស្រួលណាស់អូន អឺម….. ពេលលឺសង្សារខ្លួននិយាយចឹង ថាវរីក៏សំងំហារមាត់ទទួលនាគរាជសង្សារដែរបាសឆ្កឹលនោះ ទាំងមានអារម្មណ៏មិនស្រួលក្នុងខ្លួន ស្រៀវៗពេញខ្លួន ពេញមាត់ តាមពិតទៅនាងក៏ចង់ដែរ តែនាងនៅខ្លាច។ បៀមនាគរាជផានិតបានបន្តិចនាងក៏ដូចជាជក់មាត់ ហើយក៏លិតលេង ដូចលិតការ៉េម ។ -ស្រួលណាស់អូន បងចង់ៗ បងចង់ណាស់ អូយ ស្រៀវក្បាលណាស់អូនសម្លាញ់។ -ម៉េចទៅស្រៀវក្បាលវិញ។ ថាវរីសួរធើមិនដឹង តាមពិតនាងមិនដឹងមែន។ដឹងចង់ខ្លាំងពេក ក៏និយាយពាក្យអាសៗទៅសង្សារខ្លួន។ - ស្រៀវក្បាលក្តណឹងណា អូយ លិតក្បាលវាចឹងហើយ អូន ចេញឡូវហើយ អូយៗ >… -បងឯងនិយាយអាក្រក់មេស បើស្រាវចឹងអូនញ៉ាំវាអោយខ្លាំងហើយ!។ -អូយៗ អាស ………….អឺម….ចេញហើយៗ………. -អឹម……….. ថាវរីនិយាយមិនចេញ ព្រោះពេលនេះទឹកសរៗបានច្រាលពេញមាត់នាងហើយ ។ …………………………. បន្ទាប់ពីបានត្រឹមblowjobជាមួយសង្សារខ្លួនមក ផានិតនៅតែមិនអស់ចិត្ត គឺគេចង់ធើល្អាងស្នេហ៍របស់សង្សារខ្លួយពិតប្រាដក តែមិនដឹងថាពេលណា ទើបថាវរីសំណព្វចឹងប្រណីដល់អាក្បាលខូច បាសរៀងរាល់យប់អោយទៅលេងក្នុងរន្ធមាសនាងទេ >……