តណ្ហា ភាគបញ្ចប់



បន្ទាប់ពីជួបរឿងដ៏សោកសង្រែងនោះរួចមក វិជ្ជរ៉ានាងកើតទុក្ខយ៉ាងខ្លាំងមិនហ៊ានចេញទៅណាមកណា សាលាក៏លែងទៅរៀន មួយថ្ងៃៗសម្ងំតែក្នុងបន្ទប់យំសោកស្ដាយមិនគួរណាជ្រើសរើសមនុស្សខុសបែបនេះសោះ ហើយថែមទាំងក្បត់ចិត្តសុផុនដែលជាសង្សារស្នេហ៍គ្រាដំបូងទៀតផង ។ កាន់តែគិតវិជ្ជរ៉ាកាន់តែពិបាកចិត្តទ្វេរដង នាងក៏សម្រេចចិត្តថានឹងវិលត្រលប់ទៅស្រុកកំណើតវិញ ។ ពេលទៅដល់ស្រុកកំណើតហើយ នាងសែនខ្មាស់ខ្លួនឯងរិតតែខ្លាំងក៏បានសម្រេចចិត្តទៅទិញថ្នាំបំពុលកណ្តុរមួយកញ្ចប់ទុកសម្លាប់ខ្លួន ហើយនឹងសរសេរសំបុត្រ២ច្បាប់ទុកជូនអ្នកមានគុណ និងសុផុន ប៉ុន្តែនាងចង់ទៅសុំទោសសុផុនសិនមុននឹងលាចាកពីពិភពលោកនេះ ។ វិជ្ជរ៉ាដើរសំដៅទៅដល់មុខផ្ទះរបស់សុផុន នាងខំទប់ទឹកភ្នែកនិងតាំងចិត្តក្លាហានថានឹងសុំទោសសុផុនអោយបាន ។ ពេលដែលនាងដើរទៅដល់មុខបន្ទប់របស់សុផុន នាងក៏បានលឺសម្លេងថ្ងួចថ្ងូរគួរអោយព្រឺព្រួច នាងភ័ន្តភាំងអស់ស្មារតីក៏ដើរលបៗទៅកាន់មាត់ទ្វាររួចបង្ហើបមើលតាមប្រឡោះទ្វារដើម្បីលួចមើលទៅរកសម្លេងថ្ងូរដ៏គ្រលួចនោះ ។ ពុទ្ធោ!!! វិជ្ជរ៉ាស្ទើរតែគាំងបេះដូងមួយរំពេចព្រោះតែនាងបានឃើញទិដ្ឋភាពដ៏រន្ធត់ជាពន់ពេក គឺស្រីណុចនិងសុផុនកំពុងតែរួមរក្សគ្នាយ៉ាងរោលរាល ។ ស្រីណុចនៅពីលើសុផុន កំពុងតែគ្រលែងចង្កេះអុកចុះឡើងយ៉ាងរន្ថើន ចំណែកឯសុផុនវិញបានចាប់ច្របាច់ដោះទាំងគូរបស់ស្រីណុចដែលកំពុងតែយោលយោកបោកចុះឡើងទៅតាមចលនាគ្រលែងរបស់នាង ។ ស្រីណុចមើលទៅហាក់ដូចជាកំពុងមានសេចក្តីសុខខ្លាំងណាស់ ព្រោះនាងបិទភ្នែកជិតដៃបោចសក់និងអុកកាន់តែខ្លាំងៗមិនសំចៃ ធ្វើអោយសុផុនដែលនៅខាងក្រោមក៏បន្ទោរសម្លេងថ្ងូរហ៊ឹសៗ ប្រជែងនឹងសម្លេងរបស់ស្រីណុចឡើងកងរំពងពេញផ្ទៃបន្ទប់ ។ សមរភូមិក្តៅកាន់តែខ្លាំងៗឡើងៗ សុផុនបានផ្លាស់ប្តូរក្បាច់ប្រយុទ្ធ ដោយអោយស្រីណុចដេកផ្ងារវិញម្ដង ព្រោះតែគេមើលទៅនាងហាក់ដូចជាហត់ខ្លាំងសម្បើមណាស់បែកញើសឡើងជោកខ្លួនទៅហើយ ។ នាយយើងបានគយគន់មើលរាងកាយដ៏ស្រឡូនរបស់ស្រីណុចមួយសន្ទុះឃើញថានាងសើមទៅលើសើមទាំងក្រោម ស្មៅនៅលើដំបូករបស់នាងឡើងបែកវ៉ល់ប្រឡាក់ទៅដោយពពុះសស្គុល មើលរួចសុផុនបានលេបទឹកមាត់ក្អឹកៗ ។ មិនបង្អង់យូរនាយបានឡើងទៅពោបពីលើឆ្វាច់ ចាប់ក្បាលនាគញាត់បញ្ចូលទៅក្នុងរន្ធសើមរងើមរបស់ស្រីណុច លាន់សូរតែច្រាច់ៗ រួចបន្តចលនាបុកផ្ទប់ខ្លាំងៗមួយទំហឹងមនុស្សចាស់ ។ «អូយ.....អាស....អ៊ឹសៗៗ....ស្រួលណាស់បងៗ ដាក់អោយខ្លាំងថែមទៀតមក...» សុផុនកាន់តែបានចិត្តលើសដើម បុរសដែលមានមាឌធំមាំបុករុកវាយប្រហារទៅលើស្រីតូចតន់កាន់តែខ្លាំងឡើងៗ ធ្វើអោយបរិយាកាសនៅក្នុងបន្ទប់កាន់តែក្ដៅខ្លាំងឡើង ។ អ្នកទាំងពីរបានក្រោកឡើងប្ដូរមួយក្បាច់ទៀតហើយ ឱ!ព្រះអាឡាជាម្ចាស់អ្ហើយ ម្ដេចមិនអាសូរដល់អ្នកនិពន្ធបន្តិចណាសោះឡើយ ដែលសរសេរបណ្ដើរលេបទឹកមាត់បណ្ដើរសើមចុងអោយកក្លាក់...អីយ៉ាស់ដល់ណាដល់ណីហើយវ៉ីចូលសាច់រឿងយើងវិញ..........សុផុនបានឲ្យស្រីណុចសហការលេងក្បាច់ប្រុសពីក្រោយ ដោយអោយនាងឈរបែរខ្នងដាក់គេ ទ្រោបខ្លួនទៅលើគ្រែ និងកន្ធែកជើងរាងទូលាយដើម្បីឲ្យនាយយើងងាយស្រួលធ្វើចលនាវាយលុក! នាយយើងចាប់ដំបងនាគរាជមកញល់ៗទៅលើមាត់ល្អាងរបស់ស្រីណុចដែលកំពុងបែកខ្ទិះ ហើយក៏រុញចូលលាន់សូរភ្លុចដោយគ្មានគ្រោតគ្រាតអ្វីបន្ដិចឡើយ!!! សម្លេងផ្លាច់ៗលាន់ចេញឥតដាច់ពីក្នុងបន្ទប់ ហើយសម្លេងស៊ឺតសតៗប្រៀបដូចជាស៊ីម្ទេសហិរខ្លាំង!!! វាយលុកបណ្ដើរសុផុនបានយកដៃទាំងពីររបស់ខ្លួនទៅច្របាច់កូនភ្នំដ៏ទ្រលុកទ្រលន់របស់ស្រីណុចបណ្ដើរ ហើយឆ្លៀតឈ្លីលើក្បាលដោះរបស់នាងបន្ថែមទៀត ធ្វើអោយស្រីណុចក្រវីក្បាលស្រែកថ្ងូរគ្មានគិតខ្វល់ដល់វិជ្ជរ៉ាដែលកំពុងឈរមើលឡើងភ្លឹកស្មារតីឡើយ រីឯទឹកអន្លាយរបស់នាងក៏ហូរស្រក់ចុះដល់ភ្លៅរបស់នាងមិនតិចដែរ!!! សុផុនហាក់ដូចជាថ្នឹកនឹងក្បាច់នេះណាស់ នាយយើងបានយកដៃឆ្វេងរបស់នាយទៅចាប់លើកជើងរបស់ស្រីណុចកន្ធែកឡើងលើ ធ្វើឲ្យចង្វាក់នៃការវាយលុកកាន់តែរលូន!!! ស្រួលណាស់អូនៗ!!! សុផុនវាយលុកបណ្ដើរថ្ងូរបណ្ដើរ ប៉ុន្ដែស្រីណុចហាក់ដូចជាចុកជើងហើយ នាងក៏បានទម្លាក់ជើងចុះវិញ រួចហើយប្រឹងអែនខ្លួនទៅមុខ ទាំងមាត់នៅចំហរនិងធ្វើភ្នែកស្រឹម!!! សុផុនប្រឹងយោគចង្កេះគ្មានខ្លាចថ្លោះគ្រិចសោះ ហើយនាយយើងប្រឹងសាប់យកៗជាមួយនឹងកម្លាំងប៉ះទង្គិចខ្ពស់លាន់សូរថាផ្លាប់ៗៗៗៗៗ ធ្វើឲ្យស្រីណុចស្រៀវដល់កម្រិតកំពូល!!! អាស... ចេញហើយៗៗៗៗ ចលនាវាយលុកចុងក្រោយកាន់តែញាប់ រីឯស្រីណុចស្រែកមួយវ៉ាសចុងក្រោយផ្អើលអស់ជីងចក់ និងតុកកែលើដំបូល សូម្បីតែវិជ្ជរ៉ាដែលកំពុងឈរមើលភ្លឹកក៏ភ័យស្ទើរលស់ព្រលឹងនឹងសម្លេងស្រួលនេះដែរ!!! ពុទ្ធោ... យុទ្ធនាការបានបញ្ចប់ទៅយ៉ាងជោគជ័យជាទីគាប់ចិត្ត រីឯសុផុនទ្រោបឱបពីក្រោយស្រីណុច អ្នកទាំងពីរហត់ដកដង្ហើមឡើងគឃូស ។ គ្រាន់តែនាយយើងដកក្បាលនាគរាជអស់ឫទ្ធិចេញពីជ្រលងជ្រោះដែលមានដុះស្មៅទ្រុបទ្រុលរបស់ស្រីណុចភ្លាម ទឹកកាមរបស់នាយបានហូរស្ទើរតែដល់កែងជើង លាយឡំជាមួយនឹងទឹករបស់ស្រីណុចផងដែរ!!! វិជ្ជរ៉ាឈរលួចមើលពួកគេទាំងពីររហូតដល់ចប់សព្វគ្រប់ នាងសែនឆ្អែតចិត្តហើយនឹងបន្ទោសខ្លួនឯងកាន់តែខ្លាំងដែរ ។ នាងបានរត់ចេញទៅផ្ទះរបស់នាងហើយក៏យកថ្នាំបំពុលកណ្តុរមកផឹកសម្លាប់ខ្លួន ប្រកាច់បែកពពុះមាត់យ៉ាងវេទនាបំផុត ។ មួយសន្ទុះក្រោយមកទើបម្ដាយរបស់នាងបានឃើញ ហើយគាត់បានស្រែកឆោឡោលាន់លឺពេញភូមិ ។ សុផុនចាំច្បាស់ថាជាសម្លេងរបស់ម្ដាយវិជ្ជរ៉ា គេក៏ប្រញាប់ក្រោកឡើងទាញបានតែកន្សែងមួយសម្រាប់បិទបាំងកេរ្តិ៍ខ្មាស ហើយរត់ត្រហេបត្រហបមកកាន់ផ្ទះវិជ្ជរ៉ា ។ ជាអកុសលវិជ្ជរ៉ា បានដាច់ខ្យល់ស្លាប់បាត់ទៅហើយ ដោយបន្សល់ទុកនូវសំបុត្រពីរច្បាប់ទុកជូនប៉ាម៉ាក់និង បងសុផុន ។ ក្រោយពីអានសំបុត្រចប់ ក្នុងខ្លួនសុផុនពោរពេញទៅដោយកំហឹង ព្រោះវិជ្ជរ៉ាបានសរសេររៀបរាប់យ៉ាងច្បាស់ពីមូលហេតុដែលធ្វើអោយនាងសម្រេចចិត្តថាលាចាកលោកនេះ ។ សុផុនខាំមាត់ រួចសច្ចាទាំងកំហឹងថា ត្រូវតែសងសឹកចំពោះអាជូពីវិញដាច់ខាត អាជូពី ជីវិត្រូវសងដោយជីវិត...!!!! ក្រោយពីអានសំបុត្រចប់ ក្នុងខ្លួនសុផុនពោរពេញទៅដោយកំហឹង ព្រោះវិជ្ជរ៉ាបានសរសេររៀបរាប់យ៉ាងច្បាស់ពីមូលហេតុដែលធ្វើអោយនាងសម្រេចចិត្តថាលាចាកលោកនេះ ។ សុផុនខាំមាត់ រួចសច្ចាទាំងកំហឹងថា ត្រូវតែសងសឹកចំពោះអាជូពីវិញដាច់ខាត អាជូពី ជីវិតត្រូវសងដោយជីវិត...!!!! បន្ទាប់ពីបុណ្យសពរបស់វិជ្ជរ៉ាបានបញ្ចប់សព្វគ្រប់ហើយ សុផុនបានយករថយន្តរបស់ស្រីណុជជិះឡើងទៅភ្នំពេញដើម្បីតាមរកជូពី ។ គេបានដើររកគ្រប់ទីកន្លែងដែលវិជ្ជរ៉ាធ្លាប់រស់នៅ និងសាលាដែលនាងធ្លាប់រៀនទើបបានដំណឹងពីជូពី ទីបំផុតគេក៏បានប្រទះឃើញជូពី ដែលកំពុងបណ្ដើរស្រីក្មេងម្នាក់យ៉ាងរំភើយ ។ គេក៏បានបន្តការតាមដានជូពីរហូតដល់បុរីមួយកន្លែង ជូពីបានបើកឡានដឹកស្រីម្នាក់នោះចូលទៅក្នុងផ្ទះមួយ ។ សុផុនបាននៅចតចាំខាងមុខផ្លូវដើម្បីឃ្លាំមើលពួកគេចេញមកវិញ នឹងអាលរង់ចាំឱកាសរៀបចំផែនការបន្តទៀត ។ មួយសន្ទុះក្រោយមក នីរ័ត្ន ដែលជាគូដណ្ដឹងរបស់ ជូពីបានមកដល់រួចដើរចូលទៅក្នុងផ្ទះនោះដែរ បន្ទាប់ពីចូលក្នុងផ្ទះនីរ័ត្នបានឃើញជូពីកំពុងតែវាយលុកយ៉ាងរោលរាលទៅលើស្រីស្នេហ៍របស់គេ ស្រែកថ្ងួចថ្ងូរពេញក្នុងផ្ទះដោយក្ដីស្រើបស្រាល នាងមិនអាចទប់កំហឹងបានទេ ក៏ស្ទុះចូលទៅឡូឡាស្រែកធ្វើអោយដាច់ចង្វាក់វ៉ៃសិចរបស់ជូពី ។ ជូពីភ័យស្លុតយ៉ាងខ្លាំង ក៏បានស្ទុះស្ទាបំបែកខ្លួនប្រាណអាក្រាតចេញពីគ្នា ទៅទាញកន្សែងពោះគោមករុំខ្លួន ហើយនិយាយទាំងញ័រមាត់ទៅកាន់នីរ័ត្ន ។ ចំណែកនារីក្មេងម្នាក់នោះវិញ ភ័យមិនហ៊ាននិយាយស្តីអ្វីឡើយ គិតតែពីខ្ទប់ខ្លួនស្រវ៉ារកសម្លៀកបំពាក់មកស្លៀកបិទបាំងរាងកាយ ។ «នីរ័ត្ន......បង......បង សុំទោស» «ហេតុអី......ក៏បងធ្វើបែបនេះ? យើងចប់ហើយ....» នីរ៏ត្ន មិននិយាយច្រើនតទៅទៀតទេ នាងបានស្ទុះរត់ចេញពីទីនោះយ៉ាងលឿន មកដល់ខាងក្រៅក៏បានដួលសន្លប់មុខរថយន្តរបស់សុផុន ។ សុផុនឃើញដូច្នោះគេបានគិតថា នាងប្រហែលជាជនរងគ្រោះម្នាក់ដែរហើយ ដែលត្រូវជូពីធ្វើបាបទើបរត់ចេញមកហើយយំយ៉ាងដូច្នេះ ។ គេក៏ប្រញាប់ចេញទីបីនីរ័ត្នដាក់ក្នុងរថយន្ត រួចបើកចេញទៅបាត់ ពេលដែលជូពីរត់ចេញមកតាមក៏មិនឃើញនាងឡើយ ។ នៅក្នុងសភាពសន្លប់ នីរ័ត្នបាននិយាយទាំងមមើ.....”ហេតុអី? ហេតុអី បងជូពីធ្វើដាក់អូនបែបនេះ.....ក្រែងអូនជាគូដណ្ដឹងរបស់បង.....អូនស្អប់បង....ៗ” គ្រាន់តែឮពាក្យថា គូដណ្ដឹងភ្លាម សុផុនបានយល់សាច់រឿងភ្លាម ថាជារឿងស្នេហាត្រីកោណ ។ សុផុនក៏កើតចិត្តគំនុំសងសឹកឡើងមួយរំពេច គេបានយកថ្នាំសណ្ដំទៅដាក់ជិតច្រមុះនីរ័ត្ន អោយនាងសន្លប់បន្តទៀត រួចក៏បានបើកឡានដឹងនាងយកទៅផ្ទះរបស់គេ ។ ទៅដល់គេបានចងនាងជាប់នៅលើគ្រែ រួចចាប់សម្រាតខោអាវរបស់នាងចេញអស់ ទុកអោយរាងកាយរបស់ស្រីក្រមុំនៅដេកស្រាតននលកណ្ដាលវាល បង្ហាញរាងដ៏ល្វតល្វន់ សុដន់មូលក្បំ ក្បាលពោះរលោងរាបស្មើ ចំណែកកូនអណ្ដើកដុះរោមវិញឡើងក្រពុំស្នាមព្រែកមិនទាន់រីកឬជាំអ្វីសោះឡើយ ចង្អូរមើលទៅឡើងជិតឈឹង ស្មៅដុះយ៉ាងស្រឡូនៗមានរបៀបរៀបរយ មើលហើយធ្វើអោយសុផុន លេបទឹកមាត់ក្អឹកៗ ដោយអត់ទ្រាំនឹងសាច់សខ្ចីដូចពងមាន់ ថែមទាំងមានក្លិនក្រអូបសាយភាយមកប៉ះនឹងច្រមុះនាយយើងផងនោះ ធ្វើអោយតណ្ហានិងគំនុំផ្ទុះឡើងព្រមគ្នា ។ បន្ទាប់ពីគយគន់សម្រស់បុប្ផាភ្នំពេញមួយសន្ទុះ សុផុនបានឱនមុខចុះទៅស្រង់ស្រូបយកក្លិនប្រហើរ ពីគុម្ពត្រចៀក កញ្ចឹងក បង្អូសចុះមកញក់ញីនៅលើកូនភ្នំ ច្របាច់ផង ឈ្លីផង ជញ្ជក់ផងលាន់សូរផ្លែបៗ ។ សុផុនហាក់បីដូចជក់ចិត្តនឹងកូនភ្នំរបស់នីរ័ត្នខ្លាំងណាស់ គេបានបឺតជញ្ជក់នៅទីនោះយ៉ាងយូរ ម្ដងឆ្វេងម្ដងស្ដាំ ឆ្លាស់គ្នាចុះឡើងៗហាក់ដូចជាឆ្ងាញ់ត្រូវមាត់ខ្លាំងណាស់ ។ ចំណែកស្រីស្រស់យើងវិញ នៅតែដេកស្ដូកស្ដឹងគ្មានកំរើកដោយសារតែឥទ្ធិពលនៃថ្នាំសណ្ដំមិនទាន់អស់នៅឡើយ។ សុផុនបន្តថើបត្រដុស បង្អូសចុះមកតាមត្របាក្បាលពោះរហូតមកដល់ទីទួលកោះស្នេហ៍ក្បែរព្រៃស្មសាន្ត នាយយើងចាប់កន្ធែកជើងនាងចេញពីគ្នា ដើម្បីអោយស្នាមចង្អូរប្រេះចេញពីគ្នាបន្តិច បង្ហាញគ្រាប់ត្បូងកណ្ដៀងអើតមកលឹមៗ ។ សុផុនបានយកម្រាមដៃទៅញែកក្លែបទាំងសងខាងចេញពីគ្នាដើម្បីមើលអោយច្បាស់ពីរូបរាងត្បូងគ្រាប់ល្មុត រួចឈ្ងោកក្បាលចុះទៅយកអណ្ដាតដាក់ចូលចន្លោះស្នាមប្រេះ លិទ្ធឆ្វាច់ៗ ធ្វើអោយនីរ័ត្នហាក់ដូចជាកំរើកត្រគាកញោចៗ តែមិនទាន់ដឹងខ្លួននៅឡើយ ។ សុផុនបន្តការលិទ្ធ បឺតជញ្ជក់កាន់តែខ្លាំង រហូតដល់ទឹកអម្រឹតធម្មជាតិបានហូរមករឹមៗយ៉ាងអន្លាយពីក្នុងរន្ធសម្ងាត់របស់នាង ។ ដល់ត្រឹមនេះធ្វើអោយសុផុននឹកឃើញដល់អនុស្សាវរីយ៍កាលរួមស្នេហ៍គ្រាដំបូងជាមួយវិជ្ជរ៉ា ធ្វើអោយកំហឹងក្នុងខ្លួនចាប់ផ្ដើមឆេះយ៉ាងសន្ធោសន្ធៅ ភ្លាមនោះនាយយើងបានចាប់ហែកក្លែបនាងចេញកាន់តែខ្លាំង រួចរុលអណ្ដាតចូលជ្រៅទៅក្នុងរន្ធស្នេហ៍របស់នាងដែលពេលនេះកំពុងតែសើមរងើមយ៉ាងខ្លាំងទៅហើយ នាយយើងបានបឺតជញ្ជក់ខ្លាំងៗទាំងក្នុងរន្ធនិងគ្រាប់ល្មុត ធ្វើអោយនីរ័ត្នបញ្ចេញសម្លេងថ្ងូរ ហ៊ឹសៗ... រួចដឹងខ្លួនបើកភ្នែកព្រឹមៗមើលមកចន្លោះភ្លៅឃើញបុរសម្នាក់កំពុងតែមុជឈ្មុសឈ្មុលចាត់ការល្អាងស្នេហ៍យ៉ាងរោលរាល ។ នាងខំរើបំរះដែរ តែដៃត្រូវជាប់ចំណងបាត់ទៅហើយ ហើយក្នុងខ្លួននាងក៏ហាក់ដូចជាទន់ល្វើយគ្មានកម្លាំងកំហែងអ្វីឡើយ នាងបានត្រឹមយំអង្វរសុផុនកុំអោយធ្វើបែបនេះតទៅទៀត តែនាយយើងមិនស្ដាប់ការអង្វររបស់នាងឡើយ គិតតែពីចាត់ការចន្លោះភ្លៅនាងធ្វើមិនដឹង ។ នីរ័ត្នចាប់ផ្ដើមស្រៀវស្រើបហួសបរិយាយ ព្រោះនេះជាលើកទីមួយហើយដែលត្រូវទទួលការលុកលុយពីមនុស្សប្រុស មកលើល្អាងសម្ងាត់របស់ខ្លួន ។ អារម្មណ៍របស់នាងច្របូកច្របល់លែងរវល់ឃាត់ឃាំងបន្តទៀតហើយ នាងគិតតែពីរេចង្កេះ ហើបត្រគាកញាក់ញ័រទៅតាមចង្វាក់នៃការលិទ្ធរបស់សុផុន ។ សុផុនឃើញថានាងចាប់ផ្ដើមត្រេកត្រអាលដល់កំរិតហើយ ចំណែកល្អាងស្នេហ៍របស់នាងក៏សើមជោកដោយទឹកមន្តរបស់នាង លាយឡំជាមួយនឹងទឹកមាត់របស់គេផង មិនបង្អង់យូរគេបានឡើងពោបពីលើនាង ចាប់តម្រង់ចុងកាណុងដាក់ចំមាត់រន្ធរបស់នាង ។ សុផុនបានត្រដុសក្បាលអាវុធទៅនឹងមាត់ល្អាងបន្តិចអោយវាទទួលសំណើមទឹករំអិល រួចហើយក៏បុកចូលយ៉ាងគំហុកទៅក្នុងរន្ធសម្ងាត់លាន់សូរ ជ្រុច.......! ធ្វើអោយនីរ័ត្នស្រែកយ៉ៃ ហារមាត់ច្រង៉ាង....អូយ.....ឈឺណាស់....! នាងស្រែកឈឺឡើងភ្លាត់សម្លេង ហាក់បីដូចគេចាប់ហែកខ្លួននាងជាពីចម្រៀកចេញពីគ្នា ។ «កុំអី......កុំអី.......ដកចេញវិញទៅ ញ៉ុមសូមអង្វរ.....» សុផុនមិនរវល់ទេ គេគិតតែពីបន្ថែមល្បឿនបុកយ៉ាងខ្លាំងក្លា វាយផ្ទប់មួយទំហឹងមនុស្សប្រុសមាឌមាំ ធ្វើអោយនីរ័ត្ន ឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំង ខាំមាត់យំបង្ហូរទឹកភ្នែកស្ទើរដាច់ខ្យល់ម្ដងៗ ។ សុផុនបានឱនចុះមកមើលចន្លោះភ្លៅឃើញមានឈាមក្រមុំព្រហ្មចារីប្រលាក់ពេញអាវុធរបស់គេ ធ្វើអោយគេកាន់តែមានកម្លាំងបុកខ្លាំងលើសដើម ។ នីរ័ត្ន បានត្រឹមបង្ហូរទឹកភ្នែកទទួលយកការវាយលុកយ៉ាងរន្ថើនពីនាយយើង.... រន្ធរបស់ស្រីក្រមុំពិតជាតឹងចង្អៀតខ្លាំងណាស់ បានរិតរួតអាប្អូនតូចរបស់សុផុនយ៉ាងណែនក្បំ វារុលចូលខ្លាំងប៉ុណ្ណា ការរិតរួតកាន់តែណែនប៉ុណ្ណឹង នៅទីបំផុតអាប្អូនតូចរបស់សុផុន ក៏ត្រូវបានរន្ធស្នេហ៍របស់នាងកៀបដល់ចេញក្អួតដាក់ពេញទីនោះ ។ បន្ទាប់ពីឆាកប្រយុទ្ធបានបញ្ចប់ នីរ័ត្នបានសួរទៅកាន់សុផុនថាហេតុអីក៏ធ្វើបែបនេះដាក់នាង ? សុផុនក៏បានរៀបរាប់ពីរឿងគ្រប់យ៉ាងដែលជូពីបានធ្វើ និងកំហឹងក្នុងចិត្តរបស់គេ ។ នាងក៏យំកាន់តែខ្លាំង ហើយនិយាយថា...”ហេតុអីក៏គេធ្វើដាក់នាងបែបនេះ នាងមិនដឹងថាបងជូពីជាមនុស្សបែបនោះទេ នាងគ្រាន់តែជាគូដណ្ដឹងគេប៉ុណ្ណោះ” ។ ឮដូច្នេះ សុផុនបន្ទោសខ្លួនឯងយ៉ាងខ្លាំង ព្រោះឃើញនីរ័ត្ននាងយំសោកបោកខ្លួនយ៉ាងខ្លាំង គេក៏បានសុំទោសដែលធ្វើអោយនាងខូចបង់ខ្លួនប្រាណ ហើយក៏បានសុំអាស័យដ្ឋានរបស់ជូពីពីនាង រួចទើបជូននាងត្រលប់ទៅផ្ទះវិញ ។ សុផុនបានទៅឈប់ចាំជូពី តាមអាស័យដ្ឋានដែលនាងផ្ដល់អោយ មួយសន្ទុះក៏បានឃើញជូពីមកដល់ គេក៏ដើរសំដៅទៅកាន់ជូពី រួចចាក់ជាច្រើនកាំបិត ធ្វើអោយជូពីដេកស្លាប់ក្នុងថ្លុកឈាម ។ បន្ទាប់មកសុផុនក៏បានចូលទៅសារភាពនៅប៉ុស្តិ៍ប៉ូលីស ពីការសម្លាប់មនុស្ស និងបានប្ដឹងអោយប៉ូលីសជួយវែកមុខចាប់មិត្តរបស់ជូពី ២នាក់ផ្សេងទៀតដែលបានចាប់រំលោភវិជ្ជរ៉ាផង ។ ប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយមក ប៉ូលីសក៏បានចាប់ជនដៃដល់បានទាំងអស់ ។ THE END…..
តណ្ហា ភាគបញ្ចប់ តណ្ហា ភាគបញ្ចប់ Reviewed by mimi lyly on 7:19 AM Rating: 5

No comments:

Powered by Blogger.